- زلالی هروی (زُ یِ هََ / هَِ رَ)
مولانا زلالی هروی، از هری است و چون سرچشمۀ شعراء چون آب زلال صاف است، زلالی تخلص نموده و پدر او مردی درویش و بیخویش و نیکوکیش بود. مولانا نیز نظر به او می نمود و این مطلع از اوست:
لیلی عذاری می رسد دامان کشان در خون من
دیگر ندانم چون شود حال دل مجنون من.
(از مجالس النفائس چ حکمت ص 243)
لیلی عذاری می رسد دامان کشان در خون من
دیگر ندانم چون شود حال دل مجنون من.
(از مجالس النفائس چ حکمت ص 243)